χαρακτηρίζω

ΝΜΑ [χαρακτήρ, -ῆρος]

προσδιορίζω τη βασική, ουσιώδη ιδιότητα ενός προσώπου ή πράγματος, η οποία αποτελεί και το διακριτικό του γνώρισμα έναντι τών άλλων (α. «αυτό που τόν χαρακτηρίζει είναι η ειλικρίνεια» β. «μάλιστα δὲ χαρακτηρίζει τὸν χριστιανισμὸν ἡ ἀγάπη», Ιωάνν. Χρυσ.)

νεοελλ.

1. κατατάσσω κάποιον ή κάτι σε μια κατηγορία («θα τόν χαρακτήριζα αναιδή»)

2. κρίνω, ορίζω

αρχ.

1. χαράζω, εγχαράσσω

2. δίνω έμφαση

3. ερμηνεύω, επεξηγώ κάτι

4. περιγράφω

5. παθ. χαρακτηρίζομαι

α) διαμορφώνομαι, σχηματίζομαι

β) μτφ. παίρνω τη μορφή κάποιου («ἐκ θεῶν χαρακτηρίζεσθαι», Μέν. Πρ.).